Terapia logopedyczna Pacjentów dwujęzycznych dotyczy posługiwania się językiem polskim jako językiem większości bądź mniejszości (obejmuje obcokrajowców przebywających w naszym kraju albo Polaków mieszkających za granicą i zachowujących język polski). Rozpoczyna się ona w momencie, gdy przy dwujęzyczności występują zaburzenia w postaci m.in. opóźnionego rozwoju mowy w jednym lub w obu językach, dyslalii (nieprawidłowej realizacji jednej bądź większej liczby głosek), niepłynności mówienia, jąkania oraz mutyzmu wybiórczego.

Terapia opiera się na podobnych zasadach jak w przypadku przyswajania języka polskiego przez cudzoziemców. Zajęcia są prowadzone w języku polskim, a do ich celów - oprócz pracy nad wspomnianymi zaburzeniami – należą także: opanowanie gramatyki, słownictwa, doskonalenie wymowy, rozwijanie umiejętności prowadzenia rozmowy.